آسانسور به تجهیزات حمل و نقل دائمی گفته می شود که تعدادی از طبقه های خاص ساختمان را سرویس می کند و ماشین آن حداقل در دو ستون حرکت پیگیری سفت و سخت e68a84e8a2ade79fa5e9819331333366303139 کار می کند که عمود بر صفحه افقی است یا در زاویه کمتر از 15 درجه متمایل است عمودی همچنین مراحلی وجود دارد که آج ها روی خزنده ها نصب می شوند تا به طور مداوم اجرا شوند ، که معمولاً به عنوان پله برقی یا مسیرهای متحرک شناخته می شوند. تجهیزات بالابر ثابت برای طبقه های مشخص شده آسانسور عمودی واگنی دارد که حداقل بین دو ردیف ریل راهنمای عمودی یا صلب با زاویه شیب کمتر از 15 درجه حرکت کند. سازندگان آسانسور ایمن

اندازه و ساختار اتومبیل برای ورود مسافران یا بارگیری آنها مناسب است. معمولاً استفاده از آسانسور به عنوان اصطلاح عمومی حمل و نقل عمودی در ساختمانها بدون در نظر گرفتن روش رانندگی آنها ، معمول است. با توجه به سرعت ، می توان آن را به آسانسورهای کم سرعت (زیر 4 متر در ثانیه) ، آسانسورهای سریع (4-12 متر در ثانیه) و آسانسورهای سریع (بالای 12 متر در ثانیه) تقسیم کرد. آسانسورهای هیدرولیکی از اواسط قرن نوزدهم شروع به ظهور می کنند و هنوز هم در ساختمانهای کم ارتفاع استفاده می شوند. در سال 1852 ، E.G. اوتیس از ایالات متحده یک آسانسور ایمنی برای بلند کردن طناب های مفتول فولادی ایجاد کرد. در دهه 1980 ، دستگاه رانندگی بیشتر بهبود یافت ، مانند موتور درام پیچ در پیچ را از طریق درایو کرم ، و با استفاده از یک وزن متعادل. در پایان قرن نوزدهم ، از انتقال چرخ اصطکاک برای افزایش بسیار زیاد ارتفاع آسانسور استفاده شد. 33