[Epoch Times، 07 دسامبر 2017] با ادامه افزایش ساختمان های بلند ، ما ممکن است هر روز بیش از دوازده ساختمان بلند بالا و پایین برویم ، بنابراین آسانسور به یک قسمت ضروری از زندگی تبدیل شده است.
تقریباً هر روز از آسانسور استفاده می کنیم. وقتی سر کار می رویم ، وقتی به خانه می رویم ، وقتی به خرید می رویم ، هر بار که وارد آسانسور می شویم ، اولین اقدام چه می شود؟ من احتمالاً ابتدا به آرایش خود نگاه خواهم کرد ، سپس کف را فشار خواهم داد!

معمولاً آیا افراد ابتدا قبل از فشار دادن کف به آرایش خود نگاه می کنند؟

آینه در آسانسور نصب شده است ، که این توهم را برای بزرگتر شدن فضا ایجاد می کند. علاوه بر اینکه به مردم اجازه می دهد آرایش خود را مرتب کنند ، می توان از آن برای محافظت در برابر جرم و آزار و اذیت نیز استفاده کرد. در واقع ، نقش واقعی او این نقص ها نیست.

وقتی شخصی از ویلچر وارد می شود ، باید رو به صفحه نمایش کف باشد و نمی تواند ببیند در چند لایه است ، بنابراین آینه برای شخص دارای ویلچر دو عملکرد دارد ، ببینید در چند طبقه است و چه زمانی باید برای آسانسور آماده شوید.
آینه داخل آسانسور برای کمک به معلولان مورد استفاده قرار گرفت.
بنابراین سازماندهی آرایش ، نه جلوگیری از احمق ها ، بلکه کمک به افراد دارای معلولیت برای ما نیست.

این قابل درک است که تنظیم آینه در آسانسور از وظایف آژانس حمل و نقل عمومی است ، به ویژه در برخی از ساختمانهای عمومی ، اگرچه تعریف دقیق از نوع آینه وجود ندارد ، اما آینه ضروری است.

لنز واید در داخل آسانسور.
این استاندارد توسط انجمن آسانسور ژاپن در ژاپن در طول پنجاهمین سال Showa (1975) ایجاد شد. اگرچه در آن زمان اندازه و ارتفاع آینه دقیقاً تعریف نشده بود ، اما به وضوح اشاره شد که وقتی افرادی که از صندلی چرخدار استفاده می کنند وارد آسانسور می شوند ، ممکن است من نتوانم دور بزنم ، بنابراین برای قضاوت در کجای کار باید از آینه استفاده کنم در حال حرکت هستم و چه زمانی باید از آسانسور پیاده شد.

بسیاری از افراد همیشه فکر می کردند که آینه برای لباس پوشیدن افراد است و افرادی که به فکر طراحی آسانسور هستند بسیار صمیمی هستند!