منطقی بودن یا نبودن طراحی آسانسور مستقیماً به این بستگی دارد که آیا کل ساختمان پزشکی می تواند سریع و روان کار کند. طراحی معقول می تواند زمان انتظار را کاهش دهد و از بروز عفونت متقاطع جلوگیری کند.
اول از همه، مکان آسانسور باید به طور معقولی تنظیم شود تا کاربران بتوانند به سرعت به سالن آسانسور برسند، کارایی استفاده را بهبود بخشند و از نگاه کردن افراد به اطراف خودداری کنند. سالن آسانسور بیمارستان باید کاملاً طراحی انسانی را در نظر بگیرد و فضای انتظار باید شرایط آسایش بیماران در فضا را برآورده کند. محیط ادراکی شامل عناصر بسیاری از جمله جهت گیری، روشنایی، تهویه، حفظ حرارت، مرطوب کننده، عایق حرارتی، ضدعفونی، عایق صدا، هوا، رنگ، دکوراسیون، سبز شدن و بسیاری از جنبه های دیگر است. در طراحی سالن آسانسور یک بیمارستان سه نکته زیر باید از همه مهمتر باشد:
(1) فضا روشن و جادار است: اگر فضای انتظار آفتابی باشد باعث می شود افراد احساس راحتی کنند. بنابراین در طراحی و چیدمان سالن آسانسور بیمارستان باید تا حد امکان روشنایی و تهویه طبیعی برای ایجاد یک محیط پزشکی سالم تلاش شود. فضای انتظار ساختمان بستری را نیز می توان با مناظر شهر تلفیق کرد تا اضطراب افراد در انتظار آسانسور برطرف شود. اگر نمی توان نور خورشید را تضمین کرد، باید نور مصنوعی را در نظر گرفت. از منابع نوری با رنگ گرم می توان به طور گسترده استفاده کرد تا حس گرم و دلپذیری به افراد بدهد.
(2) رنگ های غنی و هماهنگ: در ساختمان های بیمارستانی، اهمیت رنگ ها به طور فزاینده ای برجسته شده است. طراحان می توانند طراحی رنگ سنتی و یکنواخت سالن های آسانسور را بشکنند. با توجه به روانشناسی متفاوت بیماران در طبقات مختلف و بخش‌های مختلف، از رنگ‌های مختلف برای غنی‌تر شدن طراحی استفاده می‌شود. فضای نردبان. علاوه بر این، روانشناسی منتظران آسانسور را در نظر بگیرید، رنگ سالن آسانسور نباید خیلی کسل کننده باشد، رنگ یک منطقه بزرگ باید روشن و ظریف و رنگ روشنایی بالا و اشباع کم باشد. برای ایجاد یک لحن یکپارچه و هماهنگ استفاده می شود. تابلوهای کوچک، آیکون های راهنما و ... در سالن باید از نظر رنگ و کنتراست روشن باشند. انواع تابلوها و پلاک ها باید از نظر رنگ، فونت، مقیاس، نقش و... به صورت یکنواخت و با توجه به رشته طراحی شوند که باید هماهنگ و یکپارچه باشند، اما به راحتی قابل شناسایی باشند.
(3) طراحی انسانی با در نظر گرفتن دقیق جزئیات: یک محیط معقول می تواند ذهنیت پیشخدمت ها را تنظیم کند. طراحی مدرن سالن آسانسور بیمارستان نیاز به استفاده از تکنیک های طراحی انسانی برای ایجاد فضاهای عمومی جذاب تر دارد. علاوه بر گذاشتن فضای انتظار لازم در طراحی، باید از روانشناسی پیشخدمت ها نیز پیش رفت و به چیدمان هر ریزه کاری توجه کرد.
ثانیاً در ساختمان های پزشکی بزرگ، زمانی که تعداد آسانسور زیاد است، آسانسورهای مسافربری و آسانسورهای پزشکی باید به صورت گروهی چیده شوند و هر گروه آسانسور نباید به صورت موازی از چهار آسانسور بیشتر باشد. در صورت وجود بیش از دو واحد پرستاری در هر طبقه از بخش، آسانسور پزشکی مورد استفاده بیمار را نیز می توان به طور مناسب دسته بندی کرد تا از شلوغی آسانسورهای ناشی از تمرکز زیاد آسانسورها جلوگیری شود.